Wat op het eerste zicht een ecologische meerwaarde heeft, kan op dat gebied wel eens dik tegenslaan!
Vertikale boerderijen lijken een oplossing te bieden voor het vergroenen van de landbouw, en het besparen op landbouwgrond.
Maar het klopt niet. Zo blijkt uit een studie van The Farm, een kunstopstelling in Brussel. Zij spreken over een ecologische paradox.
Waar zit het probleem?
Klassieke landbouw kan genieten van de zon (gratis energie) en de regen (gratis water). Bij vertikaal tuinieren moeten beide bronnen kunstmatig vervangen worden. Daarbij toch wel twee belangrijke parameters. Hoeveel (licht)energie is er nodig, en hoe wordt ze geleverd. De eerste parameter duidt al aan dat we energie zullen moeten creëren. Dat heeft een ecologische kost. Je kan die energie leveren via zonnepanelen (tweede parameter). Maar als je de techniek toepast op industriële schaal, dan verlies je de grootste troef: de plaatswinst van vertikaal tuinieren wordt teniet gedaan door de behoefte aan bijkomende oppervlaktes zonnepanelen. Je hebt dus geen plaatswinst, en je moet gratis energie vervangen door kunstmatige energie.
Het probleem is minder groot als je de energie uit fossiele brandstoffen haalt. Maar dat kan uiteraard niet de bedoeling zijn van een groen project.
Er is wel een positief effect op een efficiënter watergebruik …. voor water-eisende planten zoals sla, tomaten, komkommers, … . Maar de landbouw moet ons ook koolhydraten (granen), proteïnen (peulvruchten) en vetten leveren. En daar ligt de ecologische kost van vertikale landbouw veel hoger.
Het helpt wel als je ‘verloren’ ruimte in openlucht (zoals de daken van gebouwen, verharde gronden, ….) recupereert als landbouw- of tuinierruimte. Dus: breng de betonstop in een stroomversnelling! Kleinschalige projecten vertikaal tuinieren, met zonnepanelen op een ‘verloren’ dak, zijn mogelijk wel zinvol. Maar voor je er aan begint, toch maar even bestuderen of het eindresultaat inderdaad een ecologische WIN is.
Vertical farming: de ecologische paradox (feb 2021)
Geen categorieWat op het eerste zicht een ecologische meerwaarde heeft, kan op dat gebied wel eens dik tegenslaan!
Vertikale boerderijen lijken een oplossing te bieden voor het vergroenen van de landbouw, en het besparen op landbouwgrond.
Maar het klopt niet. Zo blijkt uit een studie van The Farm, een kunstopstelling in Brussel. Zij spreken over een ecologische paradox.
Waar zit het probleem?
Klassieke landbouw kan genieten van de zon (gratis energie) en de regen (gratis water). Bij vertikaal tuinieren moeten beide bronnen kunstmatig vervangen worden. Daarbij toch wel twee belangrijke parameters. Hoeveel (licht)energie is er nodig, en hoe wordt ze geleverd. De eerste parameter duidt al aan dat we energie zullen moeten creëren. Dat heeft een ecologische kost. Je kan die energie leveren via zonnepanelen (tweede parameter). Maar als je de techniek toepast op industriële schaal, dan verlies je de grootste troef: de plaatswinst van vertikaal tuinieren wordt teniet gedaan door de behoefte aan bijkomende oppervlaktes zonnepanelen. Je hebt dus geen plaatswinst, en je moet gratis energie vervangen door kunstmatige energie.
Het probleem is minder groot als je de energie uit fossiele brandstoffen haalt. Maar dat kan uiteraard niet de bedoeling zijn van een groen project.
Er is wel een positief effect op een efficiënter watergebruik …. voor water-eisende planten zoals sla, tomaten, komkommers, … . Maar de landbouw moet ons ook koolhydraten (granen), proteïnen (peulvruchten) en vetten leveren. En daar ligt de ecologische kost van vertikale landbouw veel hoger.
Het helpt wel als je ‘verloren’ ruimte in openlucht (zoals de daken van gebouwen, verharde gronden, ….) recupereert als landbouw- of tuinierruimte. Dus: breng de betonstop in een stroomversnelling! Kleinschalige projecten vertikaal tuinieren, met zonnepanelen op een ‘verloren’ dak, zijn mogelijk wel zinvol. Maar voor je er aan begint, toch maar even bestuderen of het eindresultaat inderdaad een ecologische WIN is.
Destructieve soja (begin 2021)
Geen categorieNet zoals destijds de biodiesel (op basis van suikerriet) helpt de westerse vraag naar soja mee aan de ecologische ramp in het Amazonegebied.
Duizenden hectaren bos worden gekapt om plaats te maken voor sojavelden. Biodiversiteit wijkt voor monocultuur.
Je kan kritiek hebben op het beleid van de Braziliaanse president Bolsonaro, uiteindelijk zijn ‘wij’ de opdrachtgevers.
BNP Paribas Fortis besliste begin 2021 om geen kredieten en leningen meer te verschaffen aan projecten op Amazone-gronden.
Uiteraard kunnen wij dat alleen maar toejuichen. Hopelijk trekt de bankengroep deze groene reflex door naar haar zogenaamde ‘sustainable’ fondsen.
De bank werkt nu in veel fondsen met tolerantiedrempels: een beetje (5 à 10 %) wapens of fossiele brandstoffen mag.
BNP: wees consequent en zet die drempels toch op 0 % !!!
Zelfrijdende auto’s zijn realiteit (december 2020)
Geen categorieSedert eind november 2020 rijden er in Shenzen 25 auto’s rond zonder chauffeur: de RoboTaxi AutoX. Het is geen proefproject meer. Het is realiteit.
AutoX is dochterfirma van Alibaba, maar de wagen wordt geleverd door FiatChrysler (model Pacifica). Er is een verdere uitrol gepland in de Chinese steden Shanghai, Wuhan en Wuhu. Ook het Amerikaanse Silicon Valley komt aan de beurt. Naast de RoboTaxi mogen we ons ook aan een RoboTruck verwachten. En uiteraard gaat het over elektrische wagens.
Uiteraard zitten de concurrenten niet stil. Alphabet, het moederbedrijf boven Google, heeft aangekondigd dat ze haar zelfrijdende Waymo in Phoenix (Arizona) zullen beschikbaar stellen voor publiek gebruik. Terwijl die andere grote Chinese speler, Baidu, Apollo in Beijing wil opstarten. Wellicht duurt het ook niet zo lang meer vooraleer een naam als DiDi bekend in de oren zal klinken.
Laat ons hopen dat dergelijke projecten niet enkel de behoefte aan fossiele brandstof terugdringt, maar ook het aanthttp://www.didiglobal.comal voertuigen in privé-bezit.
Oceaanreus op windenergie
WetenschapDe grote oceaanschepen behoren tot de meest vervuilende vervoersmiddelen op aarde. De Zweedse scheepsbouwer Wallenius Marine werkt aan een oplossing: Oceanbird (bekijk filmpje).
Het schip wordt aangedreven door windenergie, volgens de techniek van een zeilschip. Het kan quasi evenveel cargo vervoeren als klassieke oceaanschepen. Minder snel, maar 90 % zuiniger!
En, belangrijk, dit is geen denkpiste. Het schip wordt wordt gebouwd en zou tegen 2024 opgeleverd moeten worden. En hopelijk blijft het niet bij dat ene schip.
Het meisjesbos van Piplantri
Geen categorieEén zesde van de wereldbevolking woont in India. Ecologisch is het daar niet overal rozengeur en maneschijn. Ook de rechten van de vrouw staan er geregeld onder druk. In het dorp Piplantri worden beiden problemen in één klap aangepakt. Bossen in de buurt moesten plaats maken voor marmermijnen. Als eerbetoon aan zijn overleden dochter (2007) besloot het dorpshoofd Shyam Sundar Paliwal 111 bomen aan te planten, per nieuw geboren dochter in zijn dorp. 111 is in India een heilig getal. Tegelijk pakt het dorp zo de ontbossing aan.
Het opwaarderen van meisjes in in India een sterk signaal. Vaak worden zij als minderwaardig beschouwd tegenover jongens. Elk jaar worden in het dorp meer dan 50 meisjes geboren, goed voor meer dan 5.000 bomen. De ontbossing is een halt toegeroepen en de waterkwaliteit rond het dorp is sterk verbeterd. Er is lokaal meer werk, de medische voorzieningen zijn verbeterd en de criminaliteit is gedaald. Als dat geen eco-logie (Oikos Logos) is! Ondertussen wordt het voorbeeld gevolgd door meer dan 150 andere dorpen in India, goed voor meer dan 1,5 miljoen bomen tijdens de laatste 10 jaar. Meer over Piplantri leer je in dit filmpje.
Smart Cities
Geen categorieDe laatste 50 jaren is de wereldbevolking verdubbeld. Tegelijkertijd verkleinen door de klimaatopwarming de woonvriendelijke gebieden op aarde. Er zijn maar twee oplossingen: de wereldbevolking terug doen krimpen, of het rendement van de bewoonbare zones optimaliseren.
Smart cities kunnen bijdragen tot het omvormen van steden naar mensvriendelijke woongebieeden. Eén van de pionierende steden: Singapore, na Monaco de dichtsbevolkte dwergstaat. Hoe zij er in slagen om meer dan 5 miljoen inwoners een leefbare omgeving te bieden, kan je bekijken op www.smartcitylab.com .
Forest Man: de Indiër die een bos plantte
Geen categorieIn 1979 startte Yadav Payeng op een zandbank in de Brahmaputra-rivier (India) 20 bamboe-bomen. De zandbank was het restant van een eiland, door talrijke overstromingen weggeërodeerd.
Eigenhandig breidde hij jaar na jaar zijn bos uit. Naast bamboe ook diverse inheemse boomsoorten. Het bos kreeg de naam Molai. Ondertussen is het 550 hectaren groot, leven er Bengaalse tijgers en Indische neushoorns en olifanten. Van de Indische president kreeg Yadav ondertussen de titel ‘Forest Man’. Je kan zijn verhaal volgen in deze videolink (kortfilm 16 min).
Kortere versie (2 min)
Fondsbeheerder wordt steward
Geen categorieEén van de grootste fondsbeheerders ter wereld, Black Rock, heeft dit jaar een belangrijke parameter toegevoegd aan haar selectieprocedure: stewardship.
Eerder lag BlackRock nog onder vuur voor ‘Greenwashing’ (zie oa artikel in trends 2018). In haar laatste rapport rond duurzaamheid, begin 2020, lezen we: ‘In 2020, we identified 244 companies that are making insufficient progress integrating climate risk into their business models or disclosures. Of these companies, we took voting action against 53, or 22%. We have put the remaining 191 companies ‘on watch.’ Those that do not make significant progress risk voting action against management in 2021.’
Als grootste fondsbeheerders heeft Black Rock heel wat stemrechten op de algemene vergadering van diverse bedrijven. Vaak wereldspelers. Zij willen deze stemrechten vanaf 2020 zeer actief gaan gebruiken, om het bedrijfsmanagement aan te zetten tot meer ‘sustainability’, een gezond personeelsbeleid en zelfs tot meer klimaatvriendelijkheid. Via een coaching/stewardship trachten ze bedrijven hier toe aan te zetten.
Er zitten geen fondsen van Black Rock in de portefeuille van BIF EcoLogical, maar het verheugt ons dat grootkapitaal beseft dat zij mee onze toekomst op een positieve manier kunnen uitstippelen.
Update eind 2020: Corona heeft gewerkt als een wereldwijde wake-up call! Wij merken dat tal van fondshuizen plots ‘sustainability’ zeer belangrijk vinden. Maar sustainability is een zeer rekbaar begrip. Er bestaan vandaag enorm veel fondsen met een groen jasje. Wat blijkt: als je dat jasje wegkrabt, schiet er vaak niet veel groen meer over. Velen hanteren ’tolerantiedrempels’: een beetje verkeerd mag …. ! Niet OK voor ons !
Het feit dat anderen er willen uitzien als, is al een positief gegeven. Het belang en bewustzijn groeit, de tendens zit in de juiste richting …..
De gezondheid van de wereld in live-cijfers
Geen categorieOp deze Worldometer zie je hoe onze wereld evolueert:
De gevolgen van de opwarming: eenvoudig bekeken (visie Roland Gaucquie 1982).
Algemeen, WetenschapEnerzijds doet de opwarming meer water verdampen. Als er meer water in de lucht hangt, valt er meer regen, of sneeuw. Meer regen betekent meer luchtcirculatie, ofwel meer wind en meer stormweer. Meer regen en smeltwater betekenen ook meer erosie.
Anderzijds bestaat de landmassa op onze aarde uit enkele continentale platen, die aan de buitenkant van de aardbol ‘drijven’ en hier en daar tegen elkaar duwen. Waar ze tegen elkaar duwen, ontstaan er breuklijnen.
Door de opwarming van de aarde komt er meer beweging in die platen. De Europese continentale plaat bijvoorbeeld torst in het Noorden een massa ijs, waardoor ze daar wat dieper ligt. Wanneer dat ijs smelt, komt het noordelijk gedeelte van de plaat terug wat hoger te liggen.
Door die platenbeweging komen er meer aardbevingen en vulkaanuitbarstingen. Dit laatste ook omdat de aardkorst minder afgekoeld wordt.
In het verleden heeft onze aardbol dit fenomeen nog meegemaakt. Maar nooit in dit tempo. De natuur zal ongetwijfeld wel een nieuw evenwicht vinden. Vraag is of dat nieuw evenwicht leefbaar is voor ‘de mens’.